Verbum

pożyć

зак. пажыць;

on ~je jeszcze kilka lat — ён пражыве яшчэ некалькі год

pożyteczny

карысны

pożytek, ~ku

м. карысць; выгада;

odnosić ~ekz czego — атрымліваць карысць ад чаго;

z ~kiem dla kogo — з карысцю для каго

pożywić

зак. накарміць, пракарміць

pożywić się

зак.

1. паесці; падсілкавацца; падмацавацца;

2. пажывіцца, пакарыстацца

pożywienie

н. ежа, харч

pożywka

ж.

1. біял. пажыўнае асяроддзе;

2. перан. пажыва

pożywny

пажыўны

pójść

зак. пайсці;

pójść po chleb — пайсці па хлеб;

pójść w czyje ślady — пайсці па чыіх слядах;

pójść z torbami — пайсці па свеце, пайсці з торбай;

pójść o zakład — пайсці ў заклад, біцца аб заклад;

pójść z (kim) w zawody — пазмагацца, падужацца (з кім);

pójść w niepamięć — пайсці ў забыццё, быць аддадзеным забыццю;

pójść z dymem — пайсці з агнём (дымам), згарэць;

o co wam poszło? — з чаго ў вас пачалося?; у чым справа?; што здарылася?

póki

пакуль;

póki co — пакуль што;

póki sił starczy — пакуль хопіць сіл;

póki życia nie zapomnę — да смерці не забуду; век не забуду