Verbum

chwalić się

chwali|ć się

незак. хваліцца;

kto się ~\ ten się gani — хто сябе хваліць, хай таго пярун спаліць

chwała

chwał|a

ж. хвала; слава;

okryć się ~ą — пакрыць сябе славай;

~a Bogu — дзякуй Богу;

poległy na polu ~y — палеглы ў баі (на ратным полі);

~a z własnych ust śmierdzi — чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць

chwast, ~u

I м.

зелле, пустазелле;

ogród zarośnięty ~ami (~em) — сад, зарослы пустазеллем

II м.

кутас;

czapeczka z ~em — шапка з кутасом

chwastobójczy

chwastobójcz|y

с.-г. гербіцыдны;

środki ~e — гербіцыды

chwat

м. хват, зух; малайчына

chwiać

chwia|ć

незак. czym хістаць; калыхаць; гайдаць што;

wysoka fala ~ła łódką — высокая хваля гайдала лодку

chwiać się

незак.

1. хістацца, калыхацца, гайдацца, гойдацца;

2. хістацца, вагацца;

chwiać się w postanowieniach — вагацца пры прыняцці рашэння

chwianie się

н. хістанне

chwiejność

ж.

1. хістанне, няўстойлівасць, хісткасць;

2. хістанне, ваганне;

chwiejność charakteru — слабасць характару

chwiejny

1. хісткі, няўстойлівы;

2. хісткі; нерашучы; няўпэўнены