chwała
ж. хвала; слава;
okryć się ~ą — пакрыць сябе славай;
~a Bogu — дзякуй Богу;
poległy na polu ~y — палеглы ў баі (на ратным полі);
~a z własnych ust śmierdzi — чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)