Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
abcdfghijklłmnoprsśtwzźż
aceio

unieszczęśliwić

зак. зрабіць няшчасным

unieszkodliwiać

незак. абясшкоджваць

unieszkodliwić

зак. абясшкодзіць

unieszkodliwienie

н. абясшкоджванне

unieść

ж.

1. узняць, падняць;

2. панесці;

3. ахапіць

unieść się

зак.

1. прыпадняцца, узняцца;

2. ускіпець; закіпець;

unieść się gniewem — ускіпець; разгневацца; раззлавацца

unieśmiertelnić

зак. абяссмерціць

unieśmiertelnić się

зак. абяссмерціць сябе

unieważniać

зак. адмяняць, касаваць, ануляваць

unieważnić

зак. адмяніць, скасаваць, ануляваць;

unieważnić legitymację — ануляваць пасведчанне асобы