Verbum

stuknąć

stukn|ąć

зак. стукнуць;

~ęła mu czterdziestka — яму стукнула сорак [гадоў]

stuknąć się

stukn|ąć się

зак.

1. стукнуцца, ударыцца, выцяцца;

~ąć się w łokieć — ударыцца (стукнуцца, выцяцца) локцем; задаць локаць;

2. чокнуцца; чаркнуцца; букнуцца;

~ij się! разм. адумайся!

stuknięty

стукнуты

stukot, ~u

м. стук; грук

stulać

незак. сціскаць, складваць, стульваць, згортваць;

stulać płatki na noc — стульваць (складваць) на ноч ёсткі (пра кветку);

гл. stulić

stulecie

н. стагоддзе

stuletni

стогадовы;

stuletni dąb — стогадовы дуб;

stuletni starzec — стогадовы дзед

stulić

stul|ić

зак.

1. падкурчыць, падціснуць, падагнуць;

~ić ogon — падагнуць (падціснуць) хвост;

2. скласці, стуліць, згарнуць, сціснуць;

stulić gębę (pysk)! разм. сціхні!; змоўкні!

stuła

ж. епітрахіль

stułbia

ж. гідра