Verbum

sprawnie

спраўна

sprawność

ж. спраўнасць

sprawny

спраўны

sprawować

незак. выконваць;

sprawować urząd — займаць пасаду;

sprawować kontrolę — кантраляваць

sprawować się

незак. паводзіць сябе, трымаць сябе

sprawowanie

н. паводзіны; трыманне;

trójka ze ~a — тройка за паводзіны

sprawozdanie

н. справаздача;

sprawozdanie roczne — справаздача за год; гадавая справаздача

sprawozdawca

м.

1. дакладчык;

2. карэспандэнт;

sprawozdawca telewizyjny — тэлекаментатар

sprawozdawczy

справаздачны

sprawunek, ~ku

м. пакупка; набытак;

pójść po ~ki — пайсці па пакупкі; пайсці па крамах