Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

łomotanie

н. грукатанне, груканне

Łomża

ж. г. Ломжа

łono

łon|o

н.

1. лона, улонне; чэрава;

w ~ie matki — у лоне маці;

2. нетры;

na ~ie przyrody — на ўлонні прыроды; на прыродзе;

na ~ie rodziny — у сямейным коле;

na ~ie czyim — на каленях у каго

łonowy

łonow|y

лабковы;

kość ~a — лабковая косць

łopata

łopat|a

ж.

1. рыдлёўка;

2. тэх.. лопасць;

kłaść ~ą do głowy (w głowę) — падаваць на талерачцы (на сподку); перажоўваць (падрабязна тлумачыць)

łopatka

łopatk|a

ж.

1. рыдлёвачка; шуфлік; лапатка; лапатачка;

2. анат. лапатка;

położyć na obie ~i — пакласці на абедзьве лапаткі

łopian, ~u

м. бат. лопух (Arctium L.)

łopot, ~u

м. лопат, плясканне, шум;

łopot skrzydeł — лопат (шум) крылаў;

łopot chorągwi — плясканне сцяга

łopotać

незак.

1. шалясцець, лапатаць;

łopotać skrzydłami — лапатаць крыламі;

2. стукаць; калаціць

łopotanie

н.

1. шолах, шастанне;

2. стук