Verbum

potoczyć się

potoczy|ć się

зак.

1. пакаціцца; паехаць;

2. пайсці хістаючыся; пахіснуцца;

rozmowa ~ła się wokół czego — гаворка пайшла пра што

potoczysty

potoczyst|y

плаўны; гладкі;

tarcie ~e тэх. трэнне (церце) качэння

potok, ~u

м. паток; ручай, ручаіна;

potok górski — горны паток, горная ручаіна

potomek

м. патомак, нашчадак

potomny

патомны

potomstwo

н. патомства; нашчадкі

potop, ~u

м. патоп

potopić

зак. патапіць

potowy

potow|y

потавы;

gruczoły ~e — потавыя залозы

potówki

мн. мед. потавая высыпка; потніца