Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.

poslugacz

м. слуга; служка; служыцель; прыбіральшчык

posłać

I зак.

паслаць;

posłać paczkę — паслаць пасылку;

posłać po kogo/co — паслаць па каго/што

II зак.

паслаць;

posłać łóżko — паслаць пасцель

posłaniec

м. пасланец; пасыльны

posłanka

ж. дэпутат (жанчына); дэпутатка

posłannictwo

н. прызначэнне, місія

posłowie

н. пасляслоўе; эпілог

posłuch, ~u

м. паслушэнства, паслухмянасць;

nakazać dla siebie posłuch — дабіцца паслушэнства;

dawać czemu posłuch — прыслухоўвацца да чаго; ахвотна слухаць што

posłuchać

зак.

1. паслухаць;

2. паслухаць, паслухацца, падпарадкавацца

posłuchać się

зак.; гл. posłuchać 2

posługa

posług|a

ж. паслуга; паслугі;

pełnić ~i — служыць; прыслужваць