Verbum

posiać

зак. пасеяць

posiadacz

м. уласнік; уладальнік

posiadać

незак. валодаць, мець;

posiadać dobry słuch — мець добры слых

posiadać się

незак.

nie posiadać się z radości — не валодаць сабой ад радасці

posiadanie

н. уладанне; валоданне;

wejść w posiadanie — стаць (зрабіцца) гаспадаром

posiadłość

ж. нерухомая маёмасць; нерухомасць

posiąść

зак. авалодаць

posiec

зак. пасячы, пасекчы

posiedzenie

н. пасяджэнне;

za jednym ~m — за адзін раз; адным заходам

posiedzieć

зак. пасядзець