Verbum

poprawić się

зак.

1. палепшыцца, выправіцца, паправіцца;

2. паправіцца, паздаравець, ачуняць

poprawka

ж.

1. папраўка;

2. пераздача экзамена

poprawkowy :

egzamin poprawkowy — пераздача экзамена

poprawnie

1. правільна; слушна;

mówić poprawnie — правільна гаварыць;

2. карэктна;

zachowywać się poprawnie — карэктна трымацца

poprawność

ж.

1. правільнасць; слушнасць;

poprawność języka — правільнасць мовы;

2. карэктнасць

poprawny

1. правільны; слушны;

2. карэктны

popręg, ~u

м. папруга

popromienny

: choroba ~a ж. прамянёвая хвароба

poprosić

зак. папрасіць

poprowadzić

зак.

1. павесці; правесці;

2. kogo/co узначаліць каго/што; стаць на чале, ачоліць