Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

popić

зак.

1. запіць;

2. папіць;

popić wody — папіць вады;

3. выпіць;

on lubi popić — ён любіць выпіць

popielaty

popielat|y

папялісты;

~e włosy — папялістыя валасы

popielcowy

popielcow|y

: środa ~a; гл. popielec

popielec

м. рэл. першы дзень вялікага посту

popielica

popielic|a

ж.

1. заал. соня (Glis glis);

2. ~e мн. вавёркавае футра

popielicowy

вавёркавы; вавёрчын

popielnica

ж.

1. арх. урна з прахам (з парэшткамі);

2. гл. popielniczka

popielniczka

ж. попельнічка, попельніца

popielnik

м.

1. папяльнік;

2. паддувала

popieranie

н. садзейнічанне; падтрымка