Verbum

popelinowy

паплінавы

popełniać

незак. рабіць, чыніць, учыняць;

гл. popełnić

popełnić

зак. зрабіць, учыніць;

popełnić samobójstwo — учыніць самазабойства; зрабіць сабе смерць;

popełnić błąd — зрабіць памылку;

popełnić przestępstwo — учыніць (здзейсніць; зрабіць) злачынства

popęd, ~u

м.

1. цяга; ухіл; схільнасць;

iść za ~em serca — слухацца голасу сэрца;

2. фіз. імпульс

popędliwość

ж. запальчывасць; палкасць

popędliwy

запальчывы; палкі; усхопкі

popędowy

інстынктыўны

popędzać

незак.

1. падганяць, панукваць; прыспешваць;

2. прыводзіць у рух

popędzić

зак.

1. падагнаць; прыспешыць;

2. памчацца, паімчацца

popękać

зак.

1. палопацца, патрэскацца;

2. (пра скалу) рассесціся, раскалоцца;

ściana ~ła — сцяна расселася (раскалолася)