Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

krucyfiks, ~u

м. царк. распяцце

kruczeć

krucz|eć

незак.

1. бурчаць;

~y w brzuchu — бурчыць у жываце;

2. курлыкаць

kruczek

м.

1. выкрут, хітрык, камбінацыя;

kruczek adwokacki — адвакацкі выкрут;

kruczek prawny — юрыдычныя хітрыкі (выкруты);

2. дыял. кручок, зачэпка

kruczy

1. чорны;

2. крумкачыны

kruk

м. заал. крумкач, груган (Corvus corax L.);

biały kruk — рэдкасць, унікум;

kruk \ ~owi oka nie wykole — крумкач крумкачу не дзярэ аччу; гад гада не джаліць

krupa

krup|a

ж. крупы;

liczyć ~y — сквапнічаць

krupiasty

krupiast|y

крупчасты;

~a mąka — крупчастая мука

krupier

м. круп’е

krupnik, ~u

м.

1. крупнік (суп);

2. крупнік (гарачая гарэлка з мёдам)

Krupowo

н. в. Крупава