Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Polkowice

мн. г. Палькавіцы

polny

poln|y

палявы;

~e kwiaty — палявыя кветкі;

konik ~y заал. конік (Tettigonia L.);

~a droga — палявая (прасёлкавая, прасёлачная) дарога

polo

нескл. н. спарт. пола

polodowcowy

пасляледавіковы

polon, ~u

м. хім. палоній

polonez

м. паланэз; палянэз

Polonia

ж. польская эміграцыя;

Polonia Amerykańska — польская дыяспара ў ЗША

polonijny

які адносіцца да польскай эміграцыі;

działacz (ośrodek) polonijny — дзеяч (цэнтр) польскай эміграцыі

polonista

м.

1. паланіст;

2. настаўнік польскай мовы

polonistyka

ж.

1. польская філалогія; паланістыка;

2. факультэт польскай філалогіі