Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zlecić

зак. даручыць; загадаць

zlecieć

zleci|eć

зак.

1. зляцець; зваліцца;

kapelusz ~ał mu na ziemię — у яго капялюш зляцеў (зваліўся) на зямлю;

2. (пра час) праляцець;

czas szybko ~ał — час хутка праляцеў

zlecieć się

зак. зляцецца; збегчыся

zlecony

1. даручаны;

2. падрадны

zlekceważyć

зак. kogo/co недаацаніць каго/што; пагрэбаваць кім/чым; не звярнуць увагі на каго/што;

zlekceważyć przeciwnika — недаацаніць праціўніка

zleniwieć

зак. разленавацца

zlepek

м. кангламерат; сумесь

zlepiać

незак. склейваць, зляпляць

zlepiać się

незак. зліпацца, склейвацца

zlepić

зак. склеіць, зляпіць