Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbcdeęghijlłmnorsuwyzż- 
aąeęjłmoruwyz

zdobywać

незак.

1. заваёўваць; захопліваць, браць, здабываць;

2. атрымліваць; здабываць;

zdobywać znajomość języków — авалодваць мовамі

zdobywca

м. заваёўнік;

zdobywca złotego medalu — залаты медаліст

zdobywczy

заваявальны; пераможны

zdolność

zdolnoś|ć

ж. здольнасць;

~ć do pracy — працаздольнасць;

~ć do czynności prawnych юр. дзеяздольнасць;

~ci malarskie — здольнасці да малявання;

zdradzać ~ci do czego — праяўляць здольнасці да чаго

zdolny

1. здольны; адораны;

2. do czego здольны на што;

on jest zdolny do wszystkiego — ён здольны на ўсё