Verbum

zdawać

незак.

1. здаваць;

2. даручаць; давяраць;

3. даваць

zdawać się

zda|wać się

незак.

1. na kogo/co спадзявацца на каго/што; давярацца каму/чаму;

2. безас. здавацца;

~je mi się ... — мне здаецца...

zdawkowy

zdawkow|y

які нічога не значыць; банальны;

~y komplement — банальны камплімент;

~а rozmowa — а) выпадковая размова;

павярхоўная размова

zdążać

незак.

1. паспяваць;

2. кіравацца; накіроўвацца

zdążyć

зак. паспець;

zdążyć na czas — паспець у час (своечасова)

zdechlak

м. разм. здыхляк, слабак, хіляк, хваравека

zdechły

1. здохлы; дохлы; акалелы;

2. разм. дохлы, чэзлы, кволы, слабы, хваравіты

zdechnąć

zdech|nąć

зак. здохнуць, падохнуць, акалець;

bodajbyś (żebyś) ~ł! — каб ты здох!

zdecydować

зак. вырашыць

zdecydować się

zdecydowa|ć się

зак. рашыцца; наважыцца;

on ~ł się na kupno — ён вырашыў купіць;

w żaden sposób nie mógł się ~ć — ён ніяк не мог наважыцца