Verbum

towarzyszący

komu/czemu які суправаджае каго/што; спадарожнічае каму/чаму; суправаджальны;

osoba ~a — суправаджальная асоба

towarzyszka

ж. таварыш (жанчына); таварышка; сяброўка

towarzyszyć

незак. komu/czemu суправаджаць каго/што, спадарожнічаць каму/чаму;

solistce ~ła orkiestra — салістка выступала ў суправаджэнні аркестра

towianizm, ~u

м. гіст. тавянізм (містычнае вучэнне Анджэя Тавянскага;1799-1878)

towiańczyk

м. гіст. тавянец; паслядоўнік (прыхільнік) Анджэя Тавянскага

towiańszczyzna

ж. пагард.; гл. towianizm

towot

м. тавот