toczyć
toczy|ć
незак.
1. каціць;
~ć beczkę — каціць бочку;
rzeka toczyć swe fale — рака нясе свае хвалі;
2. тачыць;
robak toczyć drzewo — чарвяк точыць дрэва;
3. выточваць; абточваць;
~ć nóżki do lamp — выточваць ножкі для лямпаў;
4. кніжн. ліць;
~ć wino z beczki — наліваць віно з бочкі;
5. кніжн. весці;
~ć walkę — весці змаганне;
~ć pianę z ust — пускаць пену з рота; даводзіць з пенай з рота
toga
ж. тога;
toga sędziowska — судзейская тога
tojad, ~u
м. бат. мардоўнік (Aconitum L.)
tok, ~u
м.
1. цячэнне, ход;
tok wydarzeń — ход падзей;
tok rozmowy — ход размовы;
być w ~u — рухацца наперад;
sprawa w ~u — справа разглядаецца;
nadać czemu tok — даць ход чаму;
w ~u czego — у час чаго;
2. с.-г. абл. ток
tokarka
ж. такарны станок;
tokarka do metalu — такарны станок па метале