Verbum

sprawdzanie

н. праверка, правяранне

sprawdzian, ~u

м.

1. крытэрый; паказчык; шаблон;

2. школьн.. тэст; праверачная праца

sprawdzić

зак. праверыць; спраўдзіць

sprawdzić się

sprawdzi|ć się

зак. здзейсніцца, збыцца, спраўдзіцца;

wszystko się ~ło, co przepowiedział — усё збылося (спраўдзілася, здзейснілася), што ён прадказаў

sprawiać

незак. прычыняць, учыняць, рабіць, наносіць;

гл. sprawić 1, 2

sprawić

sprawi|ć

зак.

1. прычыніць, учыніць, зрабіць, нанесці;

~ć wrażenie — выклікаць уражанне;

~ć przyjemność — зрабіць прыемнасць;

przypadek to ~ł — гэта справа выпадку;

2. купіць, справіць;

~ć nowe ubranie — купіць новы касцюм;

3. вытрыбушыць;

~ć zająca — вытрыбушыць зайца;

~ć komu lanie — даць дыху (чосу) каму

sprawiedliwie

справядліва

sprawiedliwość

sprawiedliwoś|ć

ж.

1. справядлівасць;

2. правасуддзе;

wymiar ~ci — правасуддзе;

ministerstwo ~ci — міністэрства юстыцыі;

oddać komu ~ć — аддаць каму належнае

sprawiedliwy

справядлівы

sprawka

sprawk|a

ж. справункі; штучкі; хітрыкі;

ciemne ~i — цёмныя справункі (махінацыі);

to twoja ~a — гэта твае штучкі (хітрыкі; махлярствы)