gad
м.
1. заал. паўзун; рэптылія;
2. разм., лаянк. гад; гадзіна
gadać
gada|ć
незак. разм. гутарыць, балбатаць; балакаць; балабоніць; лапатаць;
szkoda ~ć — няма чаго казаць;
~j zdrów — балбачы сабе на здароўе; мялі, васпане, пакуль язык не прыстане;
~ć ni w pięć ni w dziewięć — вярзці (плявузгаць) лухту;
~ć od rzeczy — гаварыць глупствы; абы-што вярзці;
~ć na kogo — нагаворваць (скардзіцца) на каго;
~ła do koleżanki na męża — яна скардзілася сяброўцы на мужа
gadanie
gadani|e
н. балбатня, пустаслоўе;
czcze ~e — балбатня; пустая балбатня; балачка;
~e! — глупства!; балбатня!; хлусня!;
bez ~a! — без размоў!; без [лішніх] слоў
gadatliwość
ж. гаварлівасць, балбатлівасць
gadka
ж. погалас, пагалоска, чуткі;
do kogo ta gadka? — каму ты гэта кажаш?