Verbum

górnolotny

высакамоўны, напышлівы, высакапарны; высакалётны

górność

ж. высакамоўнасць, напышлівасць

górny

1. верхні;

~e piętra — верхнія паверхі;

szczęka ~a — верхняя сківіца;

~y bieg — верхняе цячэнне;

2. высокі;

~e cele — узнёслыя мэты;

~y styl — высакапарны (напышлівы) стыль;

~a granica — верхняя мяжа; максімум

górotwórczy :

proces górotwórczy — гораўтваральны працэс

górować

незак.

1. дамінаваць, перасягаць, пераўзыходзіць, перавышаць;

górować technicznie — пераўзыходзіць у тэхнічных адносінах;

górować wykształceniem — пераўзыходзіць адукацыяй;

2. страляць вышэй цэлі; даваць пералёт;

3. астр. знаходзіцца ў зеніце

górowanie

н. перавага; панаванне

górski

горны;

łańcuch górski — ланцуг гор; горны ланцуг;

potok górski — горны паток; горная ручаіна

górujący

які дамінуе (пераважае); пераважны

Góry Świętokrzyskie

Свентакшыскія Горы

górzystość

ж. гарыстасць