Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbceęijklłmnoóprsuwyzźż/
abcdfgiklmnprstwz

depozytor

м.; гл. deponent

depozytowy

дэпазітны

deprawacja

ж. кніжн. разбэшчванне; разбэшчанасць, распуста;

deprawacja nieletnich — разбэшчванне непаўналетніх

deprawować

незак. разбэшчваць; распускаць

deprecjacja

ж.

1. абясцэньванне, абясцэненне; дэвальвацыя;

deprecjacja pieniądza — абясцэненне грошай;

2. перан. прымяншэнне, змяншэнне

deprecjonować

незак.

1. абясцэньваць; зніжаць курс;

2. перан. прымяншаць; змяншаць

deprecjonować się

незак. траціць цану; абясцэньвацца

depresja

depresj|a

ж.

1. спец. дэпрэсія;

2. дэпрэсія, прыгнечанасць;

wpędzić w ~ę — увагнаць у дэпрэсію;

popaść w ~ę — упасці ў дэпрэсію

depresyjny

дэпрэсіўны

deprymować

незак.

1. прыгнятаць, прыгнечваць;

2. бянтэжыць; збіваць з панталыку