Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

czapa

ж. шапёха (павелічальнае ад шапка)

czapka

czapk|a

ж. шапка;

uchylić ~i — зняць шапку; пакланіцца;

~a frygijska — фрыгійскі каўпак;

włożyć ~ę — надзець шапку

czapkować

незак.

1. кланяцца;

2. прыніжацца; ліслівіць;

czapkować szefowi — прыніжацца перад шэфам

czapla

ж. заал. чапля (Ardea L.)

czapnik

м. шапачнік

czaprak

м. чапрак; подсцілка пад сядло; гунька

czar, ~u

м. чароўнасць; прывабнасць; абаянне

czara

ж. чара; кубак

czarci

чартоўскі; д’яблаў

czarka

ж. чарка