śmierć
śmier|ć
ж. смерць;
~ć naturalna — натуральная смерць;
~ć nagła — раптоўная смерць;
~ć cywilna — пазбаўленне грамадзянскіх правоў;
kara ~ci — смяротная кара;
pasować się ze ~cią — змагацца са смерцю;
sprawa życia i ~ci — пытанне жыцця і смерці;
raz kozie ~ć — адзін раз паміраць; адна казе смерць; два разы не паміраць, а раз давядзецца;
~ć pozorna — летаргія;
czarna ~ć — чума;
zaglądać ~ci w oczy — глядзець смерці ў вочы
śmierdziel
м.
1. заал. смярдзючка, скунс (Mephitis mephitis);
2. перан. разм. смярдзючка
śmiertelnik
м. смяротны, смертны;
zwykły śmiertelnik — просты смяротны (смертны)
śmiertelny
śmierteln|y
смяротны;
cios ~y — смяротны ўдар;
łoże ~e — смяротная пасцель;
nudy ~e — смяротная нуда, страшэнны сум
śmieszek
śmiesz|ek
м.
1. смяшок;
stroić ~ki — паджартоўваць; строіць смешкі; смяяцца з каго;
2. насмешнік, жартаўнік