świadczenie
świadczeni|e
н.
1. сведчанне; пацверджанне;
2. плата; выплата;
3. ~a мн. павіннасці;
~a na rzecz państwa — дзяржаўныя пастаўкі;
~a w naturze — натуральныя пастаўкі
świadectwo
н. пасведчанне, атэстат;
świadectwo dojrzałości — атэстат сталасці
świadek
świad|ek
м. сведка;
wezwać na ~ka — выклікаць у якасці сведкі (за сведку)
świadomość
ж. усведамленне, разуменне
świadomy
1. які ўсведамляе, свядомы;
człowiek świadomy niebezpieczeństwa — чалавек, які ўсведамляе небяспеку;
postępek świadomy — свядомы ўчынак;
2. дасведчаны;
człowiek świadomy rzeczy — дасведчаны чалавек
świat
м. свет;
świat pracy — працоўныя масы;
świat roślinny — раслінны свет;
przyjść na świat — нарадзіцца; з(явіцца на свет;
wydać na świat — нарадзіць;
opuścić świat — памерці; пакінуць гэты свет;
podróż naokoła ~a — кругасветнае падарожжа;
za nic w świecie — ні за што на свеце;
na końcu ~a — на краі свету;
jak świat ~em — ніколі; зроду; як свет светам стаіць