Verbum

świadczenie

świadczeni|e

н.

1. сведчанне; пацверджанне;

2. плата; выплата;

3. ~a мн. павіннасці;

~a na rzecz państwa — дзяржаўныя пастаўкі;

~a w naturze — натуральныя пастаўкі

świadczyć

незак.

1. сведчыць;

2. рабіць паслугі

świadczyć się

незак. спасылацца

świadectwo

н. пасведчанне, атэстат;

świadectwo dojrzałości — атэстат сталасці

świadek

świad|ek

м. сведка;

wezwać na ~ka — выклікаць у якасці сведкі (за сведку)

świadomie

свядома

świadomość

ж. усведамленне, разуменне

świadomy

1. які ўсведамляе, свядомы;

człowiek świadomy niebezpieczeństwa — чалавек, які ўсведамляе небяспеку;

postępek świadomy — свядомы ўчынак;

2. дасведчаны;

człowiek świadomy rzeczy — дасведчаны чалавек

świat

м. свет;

świat pracy — працоўныя масы;

świat roślinny — раслінны свет;

przyjść na świat — нарадзіцца; з(явіцца на свет;

wydać na świat — нарадзіць;

opuścić świat — памерці; пакінуць гэты свет;

podróż naokoła ~a — кругасветнае падарожжа;

za nic w świecie — ні за што на свеце;

na końcu ~a — на краі свету;

jak świat ~em — ніколі; зроду; як свет светам стаіць

światełko

н. агеньчык