Verbum

śmiać się

незак.

1. смяяцца з каго;

śmiać się do rozpuku — смяяцца да ўпаду;

śmiać się w duchu — смяяцца ў душы;

2. усміхацца каму

śmiałek

м. смяльчак

śmiałość

ж. смеласць

śmiały

смелы

śmiech, ~u

м. смех; рогат;

homeryczny śmiech — гамерычны смех;

parsknąć ~em — пырснуць са смеху;

zanosić się od ~u — заходзіцца ад (са) смеху;

na śmiech wystawić — выставіць на смех;

obracać w śmiech — пераварочваць у жарт;

śmiech mię bierze — мяне разбірае смех;

wcale mi nie do ~u — мне зусім не да смеху;

pusty śmiech — пусты смех;

zrywać boki ze ~u — смяяцца да ўпаду, надрываць бакі ад (са) смеху

śmieci

мн. смецце

śmieciarz

м. смяцяр

śmiecić

незак. смяціць, насмечваць

śmieć

незак. смець, адважвацца

śmiercionośny

смяротны