śmierć
śmier|ć
ж. смерць;
~ć naturalna — натуральная смерць;
~ć nagła — раптоўная смерць;
~ć cywilna — пазбаўленне грамадзянскіх правоў;
kara ~ci — смяротная кара;
pasować się ze ~cią — змагацца са смерцю;
sprawa życia i ~ci — пытанне жыцця і смерці;
raz kozie ~ć — адзін раз паміраць; адна казе смерць; два разы не паміраць, а раз давядзецца;
~ć pozorna — летаргія;
czarna ~ć — чума;
zaglądać ~ci w oczy — глядзець смерці ў вочы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)