Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

łacina

ж. лацінская мова; лаціна;

łacina ludowa — вульгарная лаціна

łaciński

лацінскі

łacnie

гл. łacno

łacno

уст. лёгка, без вялікіх намаганняў

łacny

уст.

1. лёгкі;

2. зручны

ład, ~u

м. лад, парадак;

dojść do ~u z kim/czym — дамовіцца; прыйсці да пагаднення з кім/чым;

bez ~u i składu — без толку; без сэнсу; без ладу

ładnie

прыгожа, хораша; прыемна;

to ładnie pachnie — гэта прыемна пахне;

ładnie ci w tym kapeluszu — гэты капялюш табе пасуе; ты добра выглядаеш у гэтым капелюшы

ładny

ładn|y

1. прыгожы; добры;

2. разм. значны; вялікі;

~y grosz разм. вялікія грошы;

a to ~a sprawa! — іран.. вось дык гісторыя!

ładowacz

м. грузчык

ładować

незак.

1. грузіць; нагружаць; напаўняць; класці;

ładować statek — грузіць карабель;

ładować żyto — грузіць жыта;

ładować (w co) pieniądze — укладаць грошы (у што);

3. зараджаць;

ładować karabin — зараджаць вінтоўку;

ładować akumulator — зараджаць акумулятар