Verbum

dzierżawić

dzierżawi|ć

незак. арандаваць;

~ł pole sąsiadowi — ён арэндаваў (здаваў у арэнду) поле суседу;

~ł ziemię stryja — ён арэндаваў (браў у арэнду) зямлю дзядзькі

dzierżawny

dzierżawn|y

1. арэндны;

2. ~e н. арэнда; арэндная плата

Dzierżoniów

м. г. Дзяржонеў

dzierżyć

незак. уст. кніжн. валодаць; трымаць;

dzierżyć prym разм. быць першым сярод каго

dziesiątek, ~ku

dziesiąt|ek

м. дзесятак;

w ósmym ~ku lat — у сямідзесятых гадах

dziesiątka

dziesiątk|a

ж.

1. дзесятка;

2. дзесяты нумар; дзесятка;

mieszkać pod ~ą — жыць у дзесятым доме (пакоі, кватэры);

jechać ~ą — ехаць дзесяткай;

3. дзесяць чалавек; дзесяць штук; дзесятка;

pierwsza ~a — першая дзесятка;

4. мат. дзесятак;

jednostki i ~i — адзінкі і дзесяткі;

trafić w ~ę — трапіць ў дзесятку; пацэліць

dziesiątkować

незак.

1. караць кожнага дзесятага;

2. наносіць вялікі ўрон; рабіць спусташэнне; знішчаць

dziesiąty

dziesiąt|y

дзесяты;

~a woda na kisielu — дзесятая вада на кісялі

dziesięcina

ж. гіст. дзесяціна

dziesięciobój, ~oju

dziesięciob|ój

м. спарт. дзесяціборства