Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

podtytuł, ~u

м. падзагаловак

poduczyć

зак. падвучыць

poduczyć się

зак. падвучыцца

podudzie

н. галёнка;

гл. goleń

podupadać

незак. занепадаць, бяднець;

podupadać na zdrowiu — пачаць хварэць; страціць (сапсаваць) здароўе

podupadły

абяднелы, збяднелы

podupaść

зак. збяднець, згалець; падупасці

poduszczać

незак. падбухторваць; намаўляць, пад’юджваць

poduszczenie

н. падбухторванне; намаўленне; намова

poduszczyć

зак. падбухторыць; намовіць, пад’юдзіць