Verbum

uczulony

1. звышадчувальны;

2. які мае алергію;

jestem uczulony na mleko — у мяне алергія на малако

uczyć

незак.

1. czego вучыць, навучаць чаму;

uczyć kogo matematyki (polskiego) — вучыць каго матэматыцы (польскай мове);

2. выкладаць;

uczyć w podstawówce — выкладаць у сярэдняй школе;

3. павучаць;

nie ucz ojca dzieci robić — не вучы акуня (качаня) плаваць

uczyć się

незак.

1. вучыцца, навучацца;

uczyć się dobrze (źle) — добра (дрэнна) вучыцца;

uczyć się do egzaminu — рыхтавацца да экзамена;

2. вучыць, вывучаць;

uczyć się języka hiszpańskiego — вывучаць іспанскую мову;

uczyć się lekcji — вучыць (рыхтаваць) урокі;

uczyć się o gadach — вывучаць змей

uczynek, ~ku

uczyn|ek

м. учынак;

dobry ~ek — добры ўчынак;

schwytać (złapać) na gorącym ~ku — злавіць на месцы злачынства; злавіць па гарачых слядах

uczynić

uczyni|ć

зак. кніжн. зрабіць;

~ł ruch głową — ён паварушыў галавой; ён зрабіў рух галавой;

~ć życie piekłem — ператварыць жыццё ў пекла

uczynność

ж. паслужлівасць

uczynny

паслужлівы

udać

зак.

1. пераняць;

udać czyj głos — пераняць чый голас;

2. прыкінуцца;

udać chorego — прыкінуцца хворым;

udać że się nie rozumie — прыкінуцца (зрабіць выгляд), што не разумееш

udać się

uda|ć się

зак.

1. удацца, пашанцаваць;

~ło mu się — яму пашанцавала;

2. удацца, атрымацца;

~ły mi się wypieki — выпечка ў мяне ўдалася;

3. адправіцца;

~ć się w podróż — адправіцца ў падарожжа;

4. звярнуцца;

~ć się po pomóc — звярнуцца па дапамогу

udały

гл. udany