Verbum

dyktować

незак.

1. дыктаваць;

2. перан. дыктаваць; падказваць; загадваць

dyl

м. дылёўка; бэлька;

dać ~a разм. даць драла (лататы)

dylemat, ~u

м. кніжн. дылема;

dylemat morałny — маральная дылема

dyletancki

дылетанцкі

dyletanctwo

н. дылетанцтва

dyletant

м. дылетант

dyletantyzm, ~u

м. дылетантызм

dyliżans, ~u

м. дыліжанс

dym, ~u

м.

1. дым;

dym ogniska — дым вогнішча;

dym z papierosa — дым ад цыгарэты; цыгарэтны дым;

2. перан. двор;

wieś z dwudziestu ~ów — вёска з дваццаці двароў;

puścić z ~em — пусціць з дымам; падпусціць чырвонага пеўня; спаліць;

pójść z ~em — пайсці з дымам; згарэць;

nie ma ~u bez ognia — няма дыму без агню; дзе не гарыць, там і не курыць; без прычыны і хвост не матляецца

dymek

м.

1. дымок;

2. фот. дымка; смуга