Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.

podróżniczka

ж. падарожніца; вандроўніца; турыстка

podróżniczy

podróżnicz|y

дарожны; падарожны;

książki ~e — кнігі пра падарожжы

podróżnik

м.

1. падарожнік; вандроўнік; турыст;

2. бат. цыкорыя; цукора (Cichorium L.)

podróżny

podróżn|y

1. гл. podróżnik

2. дарожны; падарожны;

torba ~a — дарожная сумка;

czek ~y — дарожны чэк

podróżować

I незак.

падарожнічаць; вандраваць

II зак.

падрумяніць; падфарбаваць

podrumienić

зак. падрумяніць

podrwić

зак. z kogo/czego пасмяяцца; паджартаваць; пакпіць з каго/чаго

podrwiwać

незак. (z kogo) пакепліваць, паджартоўваць (з каго/чаго)

podryg, ~u

м.

1. крыўлянне;

w ~ach — падскокваючы, у падскоках;

2. сутарга;

ostatnie ~i разм. а) перан. апошнія намаганні;

б) перадсмяротныя сутаргі

podrygiwać

незак. падскокваць