podniesienie
н.
1. узвышэнне;
2. павышэнне, падняцце;
podniesienie stopy życiowej — павышэнне жыццёвага ўзроўню;
głosować przez podniesienie rąk — галасаваць падняццем рук
podnieść
зак.
1. паднесці, падняць; ускінуць;
podnieść zagadnienie — узняць праблему (пытанне);
2. павысіць; павялічыць;
podnieść głos — павысіць голас;
podnieść cenę — павысіць цану;
3. мат. узвесці;
podnieść do potęgi — узвесці ў ступень
podnieść się
зак.
1. падняцца, устаць; узвіцца;
2. падняцца; павысіцца
podnieta
ж.
1. штуршок; стымул; імпульс;
2. узбуджаны стан; узбуджанасць;
3. фізіял. раздражняльнік
podniosłość
ж. прыўзнятасць; урачыстасць
podniosły
узвышаны; прыўзняты; урачысты;
podniosły nastrój — прыўзняты настрой
podnosić
незак.
1. падымаць, павышаць; уздымаць;
podnosić głos — павышаць голас;
podnosić krzyk (wrzawę) — падымаць крык; усчынаць вэрхал;
podnosić kotwicę — падымаць якар;
podnosić kogo na duchu — падымаць каму дух; падбадзёрваць каго;
2. мат. узводзіць;
podnosić liczbę do kwadratu (sześcianu) — узводзіць лік у квадрат (куб)
podnosić się
незак. падымацца, уставаць
podnoszenie
н. падыманне; павышэнне; падняцце;
podnoszenie ciężarów спарт. падыманне цяжару