Verbum

delikwent

м.

1. правапарушальнік; вінаваты; дэлінквент;

2. віноўнік (вечара, урачыстасці)

delirium

н. мед. трызненне; гарачка; дэлірый;

delirium tremens — белая гарачка

delta

ж. дэльта

demagog

м. дэмагог

demagogia

ж. дэмагогія;

uprawiać ~ę — займацца дэмагогіяй

demagogiczny

дэмагагічны

demarkacja

ж. юр. дэмаркацыя; размежаванне

demarkacyjny

дэмаркацыйны;

linia ~a — дэмаркацыйная лінія

demaskator

м. выкрывальнік

demaskować

незак. кніжн. выкрываць; дэмаскаваць;

~ło go jego nerwowe zachowanie — яго выкрывалі нервовыя паводзіны