Verbum

druzgocący

скрышальны; знішчальны, разбуральны;

~a klęska — поўны разгром

druzgotać

незак. разбіваць, руйнаваць, разбураць, крышыць

drużba

ж.

1. зборн. уст. шаферы; дружкі;

2. уст. дружба; сяброўства;

służba nie drużba прык. служба не дружба

drużka

ж.; гл. druhna1

drużyna

ж.

1. дружына;

2. каманда;

drużyna sportowa — спартыўная каманда;

drużyna reprezentacyjna — зборная каманда;

drużyna pociągu — цягніковая брыгада;

3. атрад;

drużyna harcerska — гарцэрскі атрад;

4. вайск. аддзяленне

drużynowy

начальнік гарцэрскай дружыны

drwa

мн. дровы;

gdzie drwa rąbią, tam wióry lecą — лес сякуць – трэскі ляцяць; дзе п’юць, там і льюць

drwal

м. дрывасек; лесаруб

drwalnia

ж. дрывотнік; дрывотня

drwiąco

насмешліва; кпліва; з’едліва