Verbum

pociec

зак. пацячы; паліцца; заструменіць

pociecha

ж.

1. суцяшэнне; уцеха, радасць;

na ~ę — на суцяшэнне;

2. (пра дзіця) малыш; малышок;

mieć sto pociecha z kim — смяяцца з каго;

mała (niewielka) z tego ~a — ад гэтага мала карысці

pociemnić

зак. прыцьміць; зацямніць

pociemnieć

зак. пацямнець

pocierać

незак. паціраць;

pocierać czoło dłonią — паціраць лоб рукой

pocierpnąć

зак. здранцвець; знямець; сшэрхнуць

pocieszać

незак. суцяшаць

pocieszać się

незак. суцяшацца

pocieszający

суцяшальны

pocieszenie

н. суцяшэнне;

nagroda ~a — суцяшальны прыз