Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aącdeęfhiklłnoóprstuwy-.

pociąć

зак.

1. (нажом, нажніцамі) разрэзаць; парэзаць;

2. (сякерай, шабляй) пасячы; насячы; рассячы;

3. (пілой) распілаваць; напілаваць;

4. (пра насякомых) пакусаць; скусаць

pociąg, ~u

м.

1. цягнік;

pociąg bezpośredni — прамы цягнік;

pociąg towarowy — таварны цягнік;

pociąg pośpieszny — скоры (хуткі) цягнік;

pociąg podmiejski — прыгарадны цягнік;

jechać ~iem — ехаць цягніком;

2. do kogo/czego цяга; ухіл, схільнасць

pociągać

незак.

1. цягнуць; тузаць;

pociągać za sznurek — цягнуць за вяровачку;

2. пакрываць;

pociągać drzewo pokostem — пакрываць дрэва пакостам;

3. перан. прыцягваць; прывабліваць; цягнуць;

pociągać kogo do odpowiedzialności — прыцягваць каго да адказнасці;

4. выклікаць; цягнуць (за сабой)

pociągający

pociągając|y

прывабны; прынадны; панадны;

~a propozycja — прывабная прапанова

pociągły

pociągł|y

прадаўгаваты, авальны;

~ej twarzy — з прадаўгаватым тварам

pociągnąć

pociągn|ąć

зак.

1. пацягнуць;

2. пакрыць;

3. перан. прыцягнуць;

on długo nie ~ie разм. ён доўга не працягне

pociągnięcie

н.

1. маст. штрых;

2. перан. мерапрыемства;

jednym ~m — адным махам;

jednym ~m pióra — адным росчыркам пяра

pociągowy

pociągow|y

запражны;

koń ~y — запражны конь;

zwierzę ~e — цяглыя жывёлы

pocić

незак.

: pocić czoło — працаваць над чым; ламаць галаву над чым

pocić się

незак.

1. пацець;

2. перан. карпець, гарбець (над чым)