Verbum

strwożyć się

зак. устрывожыцца

strych, ~u

м. гара; гарышча

strycharstwo

н. цагельная вытворчасць

strycharz

м. рабочы на цагельным заводзе

strychnina

ж. стрыхнін

strychulec

м. брусок (вастрыць касу);

wszystko pod jeden strychulec — стрыгчы ўсіх пад адзін грэбень

stryczek

м.

1. вяроўка з пятлёю (на шыбеніцы);

zarobić na stryczek — заслужыць пятлю (шыбеніцу);

2. перан. вяроўка, пятля, шыбеніца;

czeka go stryczek — яго чакае пятля (вяроўка, шыбеніца); шыбеніца па ім плача

stryj

м. дзядзька (брат бацькі)

stryjeczny

дваюрадны (з боку бацькі)

stryjenka

ж. цётка (жонка брата бацькі)