Verbum

uwierać

uwiera|ć

незак. ціснуць (пра адзенне, абутак);

buty mnie ~ją — чаравікі мне ціснуць

uwierzenie

uwierzeni|e

н. вера;

nie do ~a — нельга паверыць; неверагодна

uwierzyć

uwierzy|ć

зак. паверыць;

~ła w jego słowa — яна паверыла яго словам

uwierzytelniać

незак. упаўнаважваць

uwierzytelniający

uwierzytelniając|y

даверны;

listy ~e — дып. даверныя (даверчыя) граматы

uwierzytelnić

зак. упаўнаважыць

uwiesić

зак. падвесіць, начапіць;

uwiesić broń u pasa — падвесіць зброю на рэмень (на папругу)

uwiesić się

зак. павіснуць;

uwiesić się u szyi — павіснуць на шыі

uwieść

ж.

1. спакусіць;

2. выкрасці

uwieźć

зак. вывезці, адвезці, звезці