Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąceęfhijklłmnoóprstuwyz.
aąceęiłoóruwy.

strup

м. струп

strupiały

пакрыты коркай (пра рану)

strupiasty

пакрыты струпамі

strupieszały

1. трухлявы, спарахнелы;

2. змярцвелы, амярцвелы

strusi

страусавы

struś

м. заал. страус

struty

1. атручаны;

2. заклапочаны;

chodzić jak struty — хадзіць як у ваду апушчаным

strużka

I ж.

стружка; габлюшка

II ж.

струменьчык; цурок

strwonić

зак. прамантачыць, прамарнатравіць

strwożyć

зак. устрывожыць