Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

cieniuchny

тоненькі, танюткі

cieniutki

гл. cieniuchny

cienki

1. тонкі; ценькі; пісклявы;

cienki głos — тонкі голас;

~e wino — слабое віно;

2. жарг. слабы; непадрыхтаваны;

cienki z matematyki — слабы ў матэматыцы

cienko

тонка;

gdzie cienko tam się rwie — дзе тонка, там і рвецца;

cienko śpiewać — прыціхнуць; стаць згаворлівым

cienkorunny

тонкарунны

cienkość

ж. тонкасць;

~ć włókna — тонкасць валакна

cienkowełnisty

гл. cienkorunny

cienkowłóknisty

тонкавалакністы

cienkusz, ~u

м. разм. слабае (дрэннае) віно

cień

cie|ń

м.

1. цень;

~ń do powiek — цень для павекаў;

~ń drzewa (domu) — цень дрэва (дома);

~ń nadziei — цень надзеі; прамень надзеі;

~ń wątpliwości — цень сумнення;

bać się własnego ~nia — баяцца ўласнага ценю;

wygląda jak ~ń — выглядае, як цень;

chodzi za nim jak ~ń — ходзіць за ім, як цень;

usunąć się w ~ń перан. стаць незаўважальным; адысці ў цень;

2. ~nie мн. духі; цені; здані;

chińskie ~nie тэатр. кітайскія цені