Verbum

cień

cie|ń

м.

1. цень;

~ń do powiek — цень для павекаў;

~ń drzewa (domu) — цень дрэва (дома);

~ń nadziei — цень надзеі; прамень надзеі;

~ń wątpliwości — цень сумнення;

bać się własnego ~nia — баяцца ўласнага ценю;

wygląda jak ~ń — выглядае, як цень;

chodzi za nim jak ~ń — ходзіць за ім, як цень;

usunąć się w ~ń перан. стаць незаўважальным; адысці ў цень;

2. ~nie мн. духі; цені; здані;

chińskie ~nie тэатр. кітайскія цені