Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

brudzić się

незак. брудзіцца; пэцкацца

Brugia

ж. г. Бруге

bruk, ~u

м. брук;

szlifować (obijać) ~i — бадзяцца без справы;

pieniądze leżą na ~u — грошы на дарозе валяюцца;

wyrzucić kogo na bruk — выкінуць каго на вуліцу; прагнаць; звольніць;

pójść na bruk — пайсці на вуліцу (на панэль); стаць прастытуткай

brukać

незак.

1. пэцкаць; брудзіць;

2. перан. пляміць; ганьбіць

brukarski

брукарскі

brukarz

м. брукавальнік; брукар

brukiew

бат. бручка (Brassica napus L.)

brukować

незак. брукаваць, масціць

brukowiec

м.

1. камень (для брукавання);

2. разм. бульварная газета

brukowy

brukow|y

1. бруковы; бруковачны;

2. вулічны;

gazeta ~a — бульварная газета