bruk, ~u
м. брук;
szlifować (obijać) ~i — бадзяцца без справы;
pieniądze leżą na ~u — грошы на дарозе валяюцца;
wyrzucić kogo na bruk — выкінуць каго на вуліцу; прагнаць; звольніць;
pójść na bruk — пайсці на вуліцу (на панэль); стаць прастытуткай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)