Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

utopista

м. утапіст

utorować

зак. пракласці;

utorować drogę — пракласці дарогу

utożsamiać

незак. кніжн. атаясамліваць

utożsamić

зак. кніжн. атаясаміць

utracić

зак. кніжн. страціць

utracjusz

м. марнатравец, мантач

utrafiać

незак. пападаць, трапляць

utrafić

зак. папасці, трапіць

utrapienie

н. прыкрасць, непрыемнасць; мучэнне;

mam z nim utrapienie — мне ад яго адны непрыемнасці

utrapiony

неспакойны, непаседлівы, надакучлівы; дакучны;

ach, ty bąku utrapiony! — ах ты, карапуз надакучлівы!