Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

stary

стары

starzec

м. стары; дзед;

dom starców — прытулак для старых [людзей]

starzeć się

незак. старыцца; старэць

starzy

мн. разм. (бацькі) продкі; старыя

starzyzna

starzyzn|a

ж. старызна; лахманы;

handlować ~ą — гандляваць старызнаю;

handlarz ~ą — старызнік

stasować

зак. стасаваць, ператасаваць

Staszów

м. г. Сташаў

statecznie

паважна, стала

statecznik

м. стабілізатар

stateczność

ж. паважнасць, сталасць